τόσο κοντά μας...και δεν το γνωρίζαμε

Ένα σημαντικό σημείο αναφοράς στην 10ετή ιστορία της Νέας Χορωδίας του Δήμου Καλαμαριάς ήταν η συμμετοχή της  -με την υποστήριξη της Δημοτικής Αρχής -  στο διαγωνιστικό φεστιβάλ χορωδιών που διοργανώθηκε στην πόλη στο Νέγκοτιν της Σερβίας στα πλαίσια των εκδηλώσεων  «Ημέρες του Μοκράνιακ» (10-16 Σεπτεμβρίου 2015). Τα ονόματα μάλλον δεν σημαίνουν τίποτε  για όσους ζούμε στην Ελλάδα, ούτε και σε μας σήμαιναν κάτι ιδιαίτερο όταν αρχίσαμε να διερευνούμε την πιθανότητα της αποστολής μας εκεί. Στην πορεία ανακαλύψαμε πράγματα που γίνονται δίπλα μας και που σίγουρα αξίζουν την προσοχή όλων μας. Ο Στέφαν Στεφάνοβιτς  Μοκράνιακ (1856-1914) είναι ο εθνικός συνθέτης της Σερβίας, ο «πατέρας της Μουσικής Σχολής της Σερβίας», όπως αποκαλείται, η δε φωτογραφία του αποτυπώνεται και στο εθνικό νόμισμα της χώρας . Είναι αυτός που μπόλιασε την παραδοσιακή και τη θρησκευτική μουσική της Σερβίας με στοιχεία της Δυτικής Πολυφωνίας, έντονα επηρεασμένος από την Ιταλική Αναγέννηση, και το έργο του παραμένει κεντρικό σημείο αναφοράς μέχρι σήμερα στις μουσικές σπουδές της γειτονικής μας χώρας. Στο Νέγκοτιν, τη γενέτειρα του,  μια μικρή επαρχιακή πόλη στα σύνορα Σερβίας-Βουλγαρίας-Ρουμανίας, εδώ και 50 χρόνια διοργανώνεται ένα εξαήμερο εκδηλώσεων προς τιμήν του, στα πλαίσια του οποίου εντάσσεται και το Διαγωνιστικό Φεστιβάλ Χορωδιών, στο οποίο συμμετέσχε και η Νέα Χορωδία του Δήμου Καλαμαριάς. Η άρτια διοργάνωση, πολυπληθέστατη  παρουσία του κοινού σε όλες τις εκδηλώσεις, η συναυλία της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας του Βελιγραδίου, η παρουσία του Σέρβου Υπουργού Πολιτισμού και η τηλεοπτική κάλυψη των εκδηλώσεων από τον εθνικό τηλεοπτικό φορέα αποτυπώνουν την εμβέλεια του γεγονότος στη γειτονική μας χώρα.

  Στο φεστιβάλ συμμετείχαν έξι χώρες  ( Βουλγαρία, Ρωσία, Σερβία, Τουρκία, Ρουμανία και Ελλάδα) με μία συμμετοχή η κάθε μία. Η  πρόσκληση και η τιμητική υποτροφία  που προσφέρθηκε από τους διοργανωτές  στην Νέα Χορωδία του Δήμου Καλαμαριάς αποδείχθηκε μία μεγάλη τιμή, δεδομένου του υψηλότατου επιπέδου των συμμετεχουσών χορωδιών, στην οποία  η Χορωδία ανταποκρίθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία.

   Δυστυχώς πολλοί χρησιμοποιούν την έννοια  «βαλκανική πραγματικότητα» ως συνώνυμο της προχειρότητας και της έλλειψης οργάνωσης.  Ωστόσο, αυτό που εισπράξαμε εμείς είναι ότι ως χώρα έχουμε  πολλά να διδαχθούμε από τους γείτονές μας  ως προς τον τρόπο που ασκούν την μουσική και ιδιαίτερα την χορωδιακή τέχνη. Η απόλυτη πειθαρχία, η μετρημένη εκφραστικότητα, η ισορροπία των φωνών ήταν ένα τέλειο  μάθημα για όσους αγαπούμε την χορωδιακή μουσική.