«Πληθυντική Αρμονία» 5η Συνάντηση χορωδιών

-




O
Δήμος Σταυρούπολης διοργάνωσε για πέμπτη συνεχή χρονιά τη συνάντηση χορωδιών «ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΗ ΑΡΜΟΝΙΑ». Στη συνάντηση αυτή συμμετείχαν χορωδίες πολιτιστικών συλλόγων, φορέων και Δήμων της Θεσσαλονίκης και της υπόλοιπης Ελλάδας.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 14, το Σάββατο 15 και την Κυριακή 16 Μαΐου 2010, στον υπαίθριο χώρο της Μονής Λαζαριστών στη Σταυρούπολη. Την καλλιτεχνική επιμέλεια της διοργάνωσης είχε ο Κωστής Παπάζογλου, διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου Σταυρούπολης.


Νέο στοιχείο της φετινής εκδήλωσης ήταν ο διαχωρισμός των ειδών, ώστε να υπάρχει σαφής διαχωρισμός της παραδοσιακής μουσικής από την υπόλοιπη χορωδιακή μουσική.
Ένα δεύτερο στοιχείο που χαρακτήρισε τη φετινή διοργάνωση είναι ότι την Κυριακή 16 Μαΐου (τρίτη μέρα του φεστιβάλ) παρουσιάστηκαν οι χορωδοί και οι χορωδίες που είχαν παρακολουθήσει τα δύο διαρκή χορωδιακά εργαστήρια, που πραγματοποιήθηκαν τις προηγούμενες ημέρες στη Θεσσαλονίκη.
Στα εργαστήρια διδάξαν οι Πέτρος Μπεκιαρίδης και Βασίλης Κασούρας, καταξιωμένοι μουσικοί (διευθυντές χορωδιών).

Στο βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα από τα έργα των χορωδιακών σεμιναρίων, το "Wir glauben all an einen Gott" του Felix Mendelssohn υπό την διεύθυνση του Πέτρου Μπεκαρίδη, διευθυντή της Χορωδίας "Γιάννης Μάντακας" του Α.Π.Θ.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

άξιον εστί : ανάλυση/ερμηνεία - μια απόπειρα να κατανοήσουμε αυτό που ακούμε και αυτό που τραγουδούμε

-
Εικόνα
Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε με αφορμή την παρουσίαση του "Άξιον Εστί" στην Ουρανούπολη (20/8), την Καλαμαριά (30/8)και την Νεάπολη (1/9).[ αναλυτικότερη αναφορά και φωτογραφίες από τις τρεις συναυλίες μπορείτε να δείτε εδώ ] Σε μεγάλο μέρος βασίζεται σε ερμηνευτικές παρατηρήσεις του Τάσου Λιγνάδη ("Το Αξιον Εστί του Ελύτη") και του Mario Vitti ("Οδυσσέας Ελύτης, κριτική μελέτη") Μπορείτε να το βρείτε σε μια πιο βολική μορφή για ανάγνωση ή και για κατέβασμα και εκτύπωση εδώ . Ένα έργο τόσο γνωστό, μα και πόσο άγνωστο…Πενήντα δύο χρόνια μετά τη συγγραφή του "Άξιον Εστί" και σαρανταεπτά μετά την μελοποίησή του από τον Μίκη Θεοδωράκη, ποιο είναι το αποτύπωμα που έχει αφήσει στη συνείδησή μας; Οι πανίσχυρες εντυπώσεις και οι κυριαρχικοί συνειρμοί που δημιουργούν τα άσματα που ταυτίστηκαν με τη φωνή του Μπιθικώτση ή τα αναγνώσματα που στοίχειωσε με την απόδοσή του ο Μάνος Κατράκης αρκούν για να αποδώσουν πλήρως τη δυναμική όλης της σύνθε
Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΚΡΑ ΛΕΞΙΚΑ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΟΡΩΝ

-
Εικόνα
A: η νότα Λα. Το τονικό ύψος 440 παλμών/δευτερόλεπτο (Hertz) και η μεταφορά του σε όλες τις οκτάβες. A Cappella: φωνητική μουσική χωρίς συνοδεία οργάνου. Όπως δηλαδή αποδιδόταν στο παρεκκλήσι, όπου, σε αντίθεση με τον καθεδρικό ναό, δεν υπήρχε εκκλησιαστικό όργανο. Accelerando: επιταχύνοντας. Adagio: “άνετα”, “αργά”. Ad lib. (Ad libitum): επιλεκτικά, σύμφωνα με την επιθυμία του ερμηνευτή. Agnus Dei: “ο Αμνός του Θεού”, μέρος της Θείας Λειτουργίας των Καθολικών. Air: ένα τραγούδι ή μια μελωδία. Albumblatt: η σελίδα ή το φύλλο ενός βιβλίου και, μεταφορικά, ένα μικρό ή εύκολο μουσικό κομμάτι. Alla Breve: σε χρόνο 2/2. Allargando: “διευρύνοντας”. Όλο και πιο αργά, χωρίς να χαθεί η πληρότητα του ήχου. Allemande: Γερμανικός χορός του 16ου αιώνα, γραμμένος αρχικά σε διμερές μέτρο. Κατά τη διάρκεια του 17ου και 18ου αιώνα αποτελούσε το πρώτο μέρος μιας σουίτας. Andante: “προχωρώντας”. Κάπως αργά, αλλά όχι και τόσο. Anglais: “Αγγλικός”. Όρος με πολλαπλές έννοιες. Αφορά σε οτιδήποτε μπορούσε να
Διαβάστε περισσότερα

"ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΡΟΜΠΕΡΤ ΟΠΕΝΧΑΪΜΕΡ"

-
Εικόνα
Η Νέα Χορωδία του Δήμου Καλαμαριάς προετοιμάζει την παρουσίαση της καντάτας του συνθέτη Νίκου Καλλίτση «Γράμμα στον Ρόμπερτ Οπενχάιμερ», σε ποίηση Νικηφόρου Βρεττάκου. Το έργο θα παρουσιαστεί σε σύμπραξη με την Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης και τρείς σολίστες την Παρασκευή 27 Ιουνίου στο Βασιλικό Θέατρο. O Νικηφόρος Βρεττάκος (1912-19910  είναι ένας ποιητής που κινήθηκε –ως προς την αναγνωρισιμότητά του-στη σκιά των ιερών τεράτων της Ελληνικής Ποίησης του 20 ου αι (Ελύτης. Σεφέρης, Ρίτσος). Ίσως επειδή στη σεμνότητα του προσώπου του  ταίριαζε περισσότερο η μοναξιά του χωριού του στον ορεινό Ταΰγετο, όπου ξεκίνησε και όπου κατέληξε η ζωή του . ( « Κι ο λόγος μου, λόγος του καιόμενου αίματος, δε φτάνει για τίποτα. Σε μι’ απέραντη νύχτα, μοιάζει σα να’χω μόλις ανάψει ένα κερί .» ) Ακόμη κι αν περιπλανήθηκε στη μεγάλη ιστορική περιπέτεια του Εμφυλίου (ενταγμένος στο ΕΑΜ από το 1945), ακόμη κι αν έζησε στην Ευρώπη (αυτοεξόριστος σε όλη την διάρκεια της δικτατορίας 19
Διαβάστε περισσότερα