Ο "ΜΕΣΣΙΑΣ" ΤΟΥ ΓΚ.Φ. ΧΕΝΤΕΛ
"O Χέντελ είναι ο μεγαλύτερος συνθέτης που πέρασε ποτέ από τη ζωή. Αποκαλύπτομαι και γονατίζω ευλαβικά στον τάφο του». Οταν τα παραπάνω λόγια εκφράζονται από κάποιον απλό φιλόμουσο έχουν σαφώς τη σημασία τους. Οταν όμως, όπως στην προκειμένη περίπτωση, η ανωτέρω ρήση ανήκει στον Μπετόβεν, τότε η αξία της γίνεται ανυπολόγιστη. Ο λόγος για τον «Μεσσία», το διασημότερο και συχνότερα παρουσιαζόμενο ορατόριο όλων των εποχών, το έργο που έκανε τον Χέντελ γνωστό σε παγκόσμιο επίπεδο χαρίζοντάς του παράλληλα την πολυπόθητη καλλιτεχνική αθανασία.
Γεννημένος στη Χάλη (Halle) της Γερμανίας το 1685 και πολιτογραφημένος Αγγλος από το 1726, ο Χέντελ καταπιάστηκε με τη σύνθεση του «Μεσσία» σε μια άκρως δύσκολη για τον ίδιο περίοδο. Οι εποχές που βρισκόταν στο επίκεντρο της καλλιτεχνικής ζωής του Λονδίνου διασκεδάζοντας τους ευγενείς με τις όπερές του ανήκαν οριστικά στο παρελθόν. Οι οπερατικές του επιχειρήσεις είχαν αποτύχει προκαλώντας του τόσο μεγάλα οικονομικά προβλήματα - ο κίνδυνος να βρεθεί στη φυλακή για χρέη ήταν ορατός - όσο και σοβαρές επιπλοκές στην υγεία του. Προκειμένου να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και απαιτήσεις ο Χέντελ στράφηκε, απρόθυμα στην αρχή, σε ένα νέο μουσικοθεατρικό είδος: το δραματικό ορατόριο σε αγγλική γλώσσα το οποίο έμελλε να αποβεί η πιο ουσιώδης, κατά γενική ομολογία, συμβολή του στη μουσική τέχνη. Οταν ωστόσο στα 1741 ο ποιητής Τσαρλς Τζένενς, με τον οποίο ο Χέντελ είχε επανειλημμένως συνεργαστεί στο παρελθόν, του έστειλε ένα ποιητικό κείμενο που συνδύαζε αποσπάσματα τόσο από την Παλαιά όσο και από την Καινή Διαθήκη, ο συνθέτης εντυπωσιάστηκε τόσο ώστε αμέσως πήρε την απόφαση να συνθέσει ένα νέο ορατόριο. Ρίχτηκε αμέσως στη δουλειά και μέσα σε μία μόλις εβδομάδα είχε ολοκληρώσει το πρώτο μέρος, το οποίο αναφέρεται στις προφητείες για την έλευση του Μεσσία και τη Γέννησή Του. Το δεύτερο, που περιλαμβάνει τα Πάθη, τη Σταύρωση, την Ανάσταση και το έργο των Αποστόλων, ολοκληρώθηκε σε εννέα ημέρες. Αλλη μία εβδομάδα πήρε στον Χέντελ το τρίτο και τελευταίο μέρος του «Μεσσία», που βασίζεται στην Ακολουθία της Ταφής της Αγγλικανικής Εκκλησίας.
Η πρώτη επίσημη παρουσίαση του ορατορίου έγινε στις 13 Απριλίου του 1742 στο Δουβλίνο χαρίζοντας τεράστια επιτυχία στον συνθέτη. Αξιοσημείωτο είναι πάντως ότι, αν και πρόκειται για το γνωστότερο, ο «Μεσσίας» δεν αποτελεί αντίστοιχα και το αντιπροσωπευτικότερο έργο του Χέντελ. Παρουσιάζει διαφοροποιήσεις σε σχέση με προηγούμενα ορατόριά του, οι οποίες εν πολλοίς αποδόθηκαν στις συνθήκες της πρεμιέρας του έργου στο Δουβλίνο. Ο Χέντελ έζησε ακόμη 17 χρόνια διευθύνοντας πολλές ακόμη παρουσιάσεις του «Μεσσία» - την τελευταία οκτώ μόλις ημέρες πριν από τον θάνατό του -, η δύναμη, ο λυρισμός και το βάθος του οποίου τον κατέστησαν μια από τις συγκλονιστικότερες μουσικές δημιουργίες και ταυτόχρονα ένα απαράμιλλο δείγμα πίστης μέσω της τέχνης. «Ο "Μεσσίας" τάισε τους πεινασμένους, έντυσε τους γυμνούς και προστάτευσε τα ορφανά. Πέρα από όλα τα άλλα όμως, υπήρξε το έργο που "μύησε" εκατομμύρια Χριστιανούς στο μεγαλείο του Ιησού» έγραψε σχετικά ο διακεκριμένος ιστορικός μουσικής του 18ου αιώνα Τσαρλς Μπάρνεϊ.
η Νέα Χορωδία Καλαμαριάς σε συνεργασία με την Χορωδία του Α.Π.Θ. "Γιάννης Μάντακας" και με την Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Καλαμαριάς παρουσίασαν ολοκληρωμένο τον "Μεσσία" σε εκδήλωση - αφιερωμένη στην Διεθνή Αμνηστία- που έγινε στην Αίθουσα Τελετών του Α.Π.Θ..
Στα πλαίσια του 4ου Χορωδιακού Φεστιβάλ του Δήμου Σταυρούπολης "Πληθυντική Αρμονία" είχαν ήδη παρουσιαστεί κάποια αποσπάσματα του "Μεσσία" με την συμμετοχή της σοπράνο Ανίλας Τέλι, του κόντρα τενόρου Νικου Σπανού και του μπάσου Πέτρου Μαγουλά.Εδώ μπορείτε να απολαύσετε την εκπληκτική εκτέλεση που μας χάρισε ο κόντρα τενόρος Νίκος Σπανός στην άρια "He was despised". και εδώ - με κάποια κατανόηση για τις κακόηχες εξωτερικές παρεμβολές - την ερμηνεία της Aνίλας Τέλη στο "Rejoice greatly"
